s. A superior, excellent camel.

s. Obscene talk.

اَلْهَجْرُ [el-hecr] (زَجْرٌ [zecr] vezninde) ve اَلْهِجْرَانُ [el-hicrân] (hâ’nın kesiyle) Bir adamdan dostluğu ve ülfeti kesmek ma’nâsınadır ki وَصْلٌ [vasl] mukâbilidir; yukâlu: هَجَرَهُ هَجْرًا وَهِجْرَانًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا صَرَمَهُ Ve bir nesneyi terk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: هَجَرَ الشَّيْءَ إِذَا تَرَكَهُ Ve savm hâletinde cimâ’dan i’tizâl eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: هَجَرَ فِي الصَّوْمِ إِذَا اعْتَزَلَ فِيهِ عَنِ النِّكَاحِ ve yukâlu: هَجَرَ الشِّرْكَ هَجْرًا وَهِجْرَانًا وَهِجْرَةً حَسَنَةً ve tekûlu: لَقِيتُهُ عَنْ هَجْرٍ أَيْ بَعْدَ حَوْلٍ أَوْ بَعْدَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَصَاعِدًا أَوْ بَعْدَ مَغِيبٍ Ve yukâlu: ذَهَبَتِ الشَّجَرَةُ هَجْرًا أَيْ طُولاً وَعِظَمًا Ya’nî “Ağaç uzunluğuna yâhûd iriliğine ifrât üzere neşv ü nemâ bulsa.” Gûyâ ki yeri yâhûd kucaklamak derecesini terk eylemiş olur. Ve هَجْرٌ [hecr] Pek hûb ve nîgû nesneye ıtlâk olunur, kemâl-i hüsnünden gûyâ ki nev’ini terk ile mümtâz olmuştur; yukâlu: كَبْشٌ هَجْرٌ وَرَجُلٌ هَجْرٌ أَيْ حَسَنٌ كَرِيمٌ جَيِّدٌ [Ve] هَجْرٌ [hecr] burada هَاجِرٌ [hâcir] ma’nâsınadır. Ve devenin burnuna geçirdikleri yulara ıtlâk olunur, sâ’ir develerden yâhûd serkeşlikten hâcir olduğu için. Ve هَجْرٌ [hecr] هَاجِرَةٌ [hâciret] ma’nâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve deveye هِجَارٌ [hicâr] dedikleri ip bağlamak ma’nâsınadır; yukâlu: هَجَرَ الْبَعِيرَ هَجْرًا إِذَا شَدَّهُ بِالْهِجَارِ Ve هَجْرٌ [Hecr] Bir mevzi’ adıdır.

prop. n. The whole land about the island of Bahreyn, as far as the confines of Nejd and Ahsa.

s. The time or greatest heat, from about noon till the middle of the afternoon.

اَلْهَجِيرُ [el-hecîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْهَجِيرَةُ [el-hecîret] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) ve اَلْهَاجِرَةُ [el-hâciret] Zevâl-i şems vaktinde zuhr ile bile nısf-ı nehâr zamânına, 'alâ-kavlin şemsin zevâlinden 'asra kadar zamâna ıtlâk olunur, zîrâ nâs o vaktte şiddet-i harâretten hânelerinde ârâm eylemekle gûyâ ki birbirinden hicret eylediler. ‘İnde’l-ba’z pek ıssı olan nısf-ı nehâr vaktine denir ki ıstılâhımızda öğle sıcağı ta’bîr olunur. Ve هَجِيرٌ [hecîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Büyük ve vâsi’ olan havuza denir; cem’i هُجُرٌ [hucur]dur zammeteynle. Ve kurumuş olan şûr otluğa denir. Ve gövdesi galîz olan yaban eşeğine denir. Ve büyük çanağa denir. Ve هَجِيرٌ [hecîr] Kûfe ile Basra beyninde Benû 'İcl cemâ’ati yurdunda bir su adıdır. Ve şol semiz erkek deveye denir ki dişiye çok aşmaktan bıkagan ola. Ve pek koyu süte denir.

(a. i.) : 1) ayrılık, (bkz. : cüdâyî, fürkat). 2) sayıklama, saçmalama.

(a. i.) : ayrılma, terketme; ayrılık. [Arapça’da bulunmıyan “hicr” şekli daha yaygındır], (bkz. : hicr).

iz. ar. [hânın kesriyle galattır.] 1. Ayrılık, firâk. 2. tıb. Sayıklama, hezeyân.

vn. & s. 1. A breaking with or separating from; a being separated; separation. 2. A forsaking, abandoning. 3. An abstaining from; abstention.