(a. e.) : -dan ve -den.

hc. ar. den, ez. [bazı tabîrât-ı Arabiyyede bulunur:] عن اصل an asl = aslından; عن جهل an cehlin = bilmeyerek; عن صمیم القلب an samîmi’lkalb = yüreğin içinden, derûn-ı dilden; عن الغیب ani’l-gıyâb = gıyâben, hazır olmaksızın, görmeksizin veya tanımaksızın; عن قصد an kasdin = kasıtla, isteyerek; عن قریب an karîbin = yakında; عن ید an yedin = elden ele.

اَلْعَانُّ [el-'ânn] (teşdîd-i nûn’la) Uzun dağa denir; yukâlu: جَبَلٌ عَانٌّ أَيْ طَوِيلٌ

عُنٌّ ['Unn] (‘ayn’ın zammıyla) Bir kabîle ve bir mevzi’ ismleridir.

prep. 1. From. 2. At, on, in. 3. For, in lieu of. 4. Above. 5. On account of. 6. After. 7. About, concerning, in respect of.

vn. 1. A putting a rein to a horse. 2. A guiding, or checking with the rein.

عَنْ [‘an] (‘ayn’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Tecâvüz ma’nâsınadır; tekûlu: رَمَيْتُ السَّهْمَ عَنِ الْقَوْسِ إِذَا تَجَاوَزَ عَنْهَا وَأَطْعَمْتُهُ عَنْ جُوعٍ إِذَا تَجَاوَزَ عَنْ حَالَةِ الْجُوعِ بِالْإِطْعَامِ Ve gâh olur kelime-i مِنْ lafz-ı عَنْ mevki’ine vâki’ olur, bu kadar var ki عَنْ gâh olur ism olup üzerine harf-i cerr dâhil olur مِنْ olmaz; tekûlu: جِئْتُ مِنْ عَنْ يَمِينِهِ أَيْ مِنْ نَاحِيَةِ يَمِينِهِ Ve mebnî olduğu harfe müşâbih olduğundan ötürüdür. Ve gâh olur عَنْ [‘an] bu’d mevki’ine vâki’ olur ve gâh olur عَلَى mevki’ine vâki’ olur.

اَلْعَنُّ [el-'ann] (‘ayn’ın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Atı çılbırıyla men’ etmek; tekûlu: عَنَنْتُ الْفَرَسَ إِذَا حَبَسْتَهُ بِعِنَانِهِ Ve عَنٌّ ['ann] Bir kitâbı âhar kitâbla mukâbele etmeğe dahi derler; tekûlu: عَنَنْتُ الْكِتَابَ لِكَذَا إِذَا عَرَضْتَهُ لَهُ وَصَرَفْتَهُ إِلَيْهِ

اَلْعَنُّ [el-'ann] (‘ayn’ın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Atı çılbırıyla men’ etmek; tekûlu: عَنَنْتُ الْفَرَسَ إِذَا حَبَسْتَهُ بِعِنَانِهِ Ve عَنٌّ ['ann] Bir kitâbı âhar kitâbla mukâbele etmeğe dahi derler; tekûlu: عَنَنْتُ الْكِتَابَ لِكَذَا إِذَا عَرَضْتَهُ لَهُ وَصَرَفْتَهُ إِلَيْهِ