(a. i.) : nikâh, kanunî evlenme töreni, [asıl mânâsı : vaty dır. (bkz. : vaty)]

iz. ar. 1. Evlenmenin resm-i şer’îsi. Mahkeme-i şer’iyyeden veya oradan me’zûn imam tarafından tarafeynin veya vekilleriyle şâhitlerinin ifâdeleri dinlenilip kayd olunmak muâmelesi: nikâh kıymak; akd-i nikâh etmek; nikâhı kıyıldı; nikâh vardır; kardeş evlâdına nikâh düşer = nikâh câizdir; o kadın filânın nikâhındadır = nikâhlısıdır. 2. Akd-i nikâh esnâsında tayîn olunan “kâbîn” ki zevcin zevceye borcu olur; mihr-i müeccel: nikâhını verip boşadı.

نِكَاحٌ [nikâh] Göze uyku galebe edip pînegî karışmak ma’nâsınadır. Mü’ellifin 'âdeti üzere bu mecâzdır; yukâlu: نَكَحَ النُّعَاسُ عَيْنَهُ إِذَا غَلَبَهَا Ve yere yağmur pek te’sîr edip ثَرَى [serâ] ıtlâk olunan nem-nâk toprağa kadar varmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَكَحَ الْمَطَرُ اْلأَرْضَ إِذَا اعْتَمَدَ عَلَيْهَا Ve burada إِعْتِمَادٌ [i’timâd] lafzı عَمِدُ الثَّرَى ['amidu’s-serâ] mâddesinden me’hûzdur ki yağmur serâya te’sîr edip ıslatmak ma’nâsınadır.

vn. & s. 1. Heavy rain’s penetrating thoroughly the soil. 2. Drowsiness’s making heavy the eyelids. 3. A carnally knowing a woman; carnal connexion. 4. A betrothing, marrying; betrothal, marriage; a wedding. Hence. 5. T. The marriage portion agreed to be paid by the bridegroom to the bride, and agreed to be received by her.

اَلنِّكَاحُ [en-nikâh] (nûn’un kesriyle) Cimâ’, vat’ ma’nâsına. Ve gâh olur ki 'akd ma’nâsına da gelir; tekûlu: نَكَحْتُهَا وَنَكَحَتْ هِيَ تَزَوَّجَتْ