قَشْبٌ [kaşb] İftirâ ve bühtân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَ عَلَيْهِ أَيِ افْتَرَى عَلَيْهِ Ve senâ ve mahmidet yâhûd kadh ve mezemmet kesb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَ فُلاَنٌ إِذَا اكْتَسَبَ الْحَمْدَ أَوِ الذَّمَّ Ve bir şey’i fesâda verip tebâh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَهُ أَيْ أَفْسَدَهُ Ve bir kimseye yâ bir nesneye murdâr bulaştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَهُ بِسُوءٍ إِذَا لَطَخَهُ بِهِ Ve bir kimseyi ta’yîr ü ta’yîb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَهُ إِذَا عَيَّرَهُ وَعَابَهُEsâs’ın beyânına göre bu ma’nâ mecâzîdir. Ve 'aklı gidermek ma’nâsınadır; tekûlu: قَشَبَكَ الْمَالُ أَيْ ذَهَبَ بِعَقْلِكَ Ve kılıca cilâ ve saykal ve zağ vermek ma’nâsınadır; yukâlu: قَشَبَ السَّيْفَ إِذَا صَقَلَهُ Ve bunların mecmû’u bâb-ı sânîden mutasarrıftır.

اَلْقَسْبُ [el-kasb] (kâf’ın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Pek nesne, sulb ma’nâsına. Ve قَسْبٌ [kasb] Şol çekirdeği pek kuru hurmâya dahi derler ki ağızda dağıla.

اَلْقَصْبُ [el-kasb] Kesmek, kat’ ma’nâsına; yukâlu: قَصَبَ الْقَصَّابُ الشَّاةَ قَصْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهَا عُضْوًا عُضْوًا Ve ta’yîb etmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: قَصَبَهُ إِذَا عَابَهُ Ve sudan men’ etmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: قَصَبْتُ الْبَعِيرَ وَغَيْرَهُ إِذَا قَطَعْتَ عَلَيْهِ شُرْبَهُ قَبْلَ أَنْ يَرْوَى Ya’nî suya kanmazdan o sudan kat’ olunsa böyle derler. Ve sudan imtinâ’ etmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: قَصَبَ الْبَعِيرُ شُرْبَهُ إِذَا امْتَنَعَ مِنْهُ قَبْلَ أَنْ يَرْوَى