ft. 1. Açık bir şeyi, bir menfezi kapalı etmek, sed ü bend eylemek: kapıyı, pencereyi, deliği kapamak. 2. Bir şeyin kapısını veya kapağını örtüp kapalı hâline koymak: evi, dükkânı, sandığı, kutuyu kapamak. 3. Örtmek, setr etmek, üstüne perde veya örtü çekmek: yüzünü kapamak. 4. Kesmek, sed etmek, geçilmez ve işlemez hâle koymak: o yolu kapamışlar; yıkılan bir kaya caddeyi kapadı. 5. Bir yerin içinde kapalı tutmak, çıkarmamak, haps etmek: câniyi mahbese kapamışlar; şu tavukları kapamalısınız ki bahçede ziyân etmesinler. 6. İşletmemek, muattal etmek: o fabrikayı kapadılar; kendisi bir lokanta açmıştı lâkin bir ay geçmeden kapadı. 7. Sözünü etmemek, bahsinden geçmek, meskûtün-anh bırakmak: orasını kapa; güzel bir bahis açmış iken der-akab kapadı. 8. Doldurmak, imlâ etmek, kuyu ve hendek gibi çukur bir şeyi yok hükmüne koymak: o kuyuyu, o hendeği, temel yerlerini kapadılar. 9. Açık bir hesabı doldurmak, mahsûb ederek tesviye etmek, ilişik bırakmamak: o hesabı kapadık; alacağını, vereceğiyle kapadı. 10. İddihâr, ihtikâr etmek: zahîrenin çıkacağını anlayıp vaktiyle küliyyetli miktar kapamış.

v. t. See قپامق .

v. i. 1. To shut, doge. 2. To shut up. 3. To shut in. 4. To put in confinement or prison. 5. To hush up (a matter). 6. To buy largely and cheaply, by authority or stratagem, so as to command the market.