اَلْخَشْخَاشُ [el-haşhâş] (hâ’nın fethiyle) Bu ismle ma’rûf nebâttır. Birkaç nev’ olur: Birisi haşhâş-ı bostânîdir ki ak haşhâş dedikleridir, çiçeği ak olur. Ve biri haşhâş-ı mensûrdur ki katmer haşhâş derler. Ve birisi haşhâş-ı mukarrendir ki çiçeği sarı ve semeri sığır boynuzuna şebîh olmakla مُقَرَّنٌ [mukarren] dediler. Ve biri haşhâş-ı zebedîdir ki be-gâyet beyâz olmakla deniz haşhâşı dahi derler. Cümlesi münevvim ve muhaddir ve müberriddir. Yarım dirhem kışrını sabâh vaktinde ve uykuya varmazdan akdemce soğuk su ile şürb demevî ve safrâvî olup harâret ve iltihâbla ‘ârız olan ishâli derhâl kat’ eylemekte 'acîbü’l-eserdir. Ve خَشْخَاشٌ [haşhâş] خَشْخَشَةٌ [haşhaşet]ten me’hûz vasf olur, zırh ve silâhla ârâste cemâ’at ve 'askere denir; yukâlu: قَدْ جَاءَتْ خَشْخَاشٌ كَثِيرٌ أَيْ جَمَاعَةٌ فِي سِلاَحٍ وَدُرُوعٍ Ve haşhâş b. Mâlik b. el-hâris yâhûd İbn Cunâb b. el-hâris ashâbdandır. Ve Ebu’l-haşhâş şu’arâdandır.