اَلْخَاطِرُ [el-hâtir] (tâ’nın kesriyle) İnsânın derûnuna lâyih olup cevelân eden şey’e denir, re’y ve fikr ve tedbîr ve vesvese gibi, هَاجِسٌ [hâcis] ma’nâsınadır. Cem’i خَوَاطِرُ [havâtir] gelir ki hevâcis-i nefs demektir. Ve bu zikri âtî hareket ma’nâsından ism-i fâ’ildir. Kâle fi’l-Esâs [خَطَرَ ذَاكَ بِبَالِي وَ] عَلَى بَالِي وَلَهُ خَوَاطِرُ وَهِيَ مَا يَتَحَرَّكُ فِي الْقَلْبِ مِنْ رَأْيٍ أَوْ مَعْنًى Pes halkın mahall-i hutûr olan kalbe خَاطِرٌ [hâtir] ıtlâkı mecâza mahmûl olur. Ve خَاطِرٌ [hâtir] Hırâm ve reftâr ile yürüyen adama denir; yukâlu: رَجُلٌ خَاطِرٌ أَيْ مُتَبَخْتِرٌ

a. (fem. خاطرە) (A thought) that rises up in the mind.

s. (pl. خواطر) 1. A thought, an idea, a suggestion. 2. The mind. 3. The memory. 4. The heart as a seat of thoughts and impressions. 5. A recollection of a person or thing,accompanied with love, respect, or veneration; one’s sake or love. 6. One’s feelings, frame of mind, health. 7. One’s influence, consideration, weight.