اَلْغَمُّ [el-gamm] ve اَلْغَمَّاءُ [el-gammâ’] (gayn’ların fethi ve mîm’lerin teşdîdiyle) ve اَلْغُمَّةُ [el-gummet] (gayn’ın zammıyla) Gussa ve endûh ma’nâsınadır. غَمٌّ [gamm] lafzının cem’i غُمُومٌ [gumûm] gelir; yukâlu: أَخَذَهُ الْغَمُّ وَالْغَمَّاءُ وَالْغُمَّةُ أَيِ الْكَرَبُ Şârih der ki غَمٌّ [gamm] mâddesi setr ve tagti’e ma’nâsına mevzû’dur, hüzn ve endûha ıtlâkı sürûr-ı kalbi setr ettiğine mebnîdir. İntehâ. Ve غَمٌّ [gamm] Masdar olur, bir adamı gussa-nâk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَمَّهُ غَمًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَحْزَنَهُ Ve dâbbenin ağzına ve burnuna غِمَامَةٌ [gimâmet] geçirmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَمَّ الْحِمَارَ وَغَيْرَهُ إِذَا أَلْقَمَ فَمَهُ وَمِنْخَرَيْهِ الْغِمَامَةَ Ve bir nesneyi örtüp bürümek ma’nâsınadır; yukâlu: غَمَّ الشَّيْءَ إِذَا غَطَّاهُ Ve gün ziyâdesiyle ıssı olmak ma’nâsınadır; tekûlu: غَمَّ يَوْمُنَا إِذَا اشْتَدَّ حَرُّهُ Ve غَمٌّ [gamm] Pek ıssı güne ıtlâk olunur ki vasf bi’l-masdardır; yukâlu: يَوْمٌ غَمٌّ وَلَيْلَةٌ غَمٌّ أَيْ ذُو حَرٍّ Ve setr ma’nâsından olarak hilâl sehâb-ı rakîk ile mestûr olmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: غُمَّ الْهَلَالُ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا حَالَ دُونَهُ غَيْمٌ رَقِيقٌ Ve bir haber başı örtülü mübhem ve ser-beste olmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: غُمَّ الْخَبَرُ عَلَيْهِ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا اسْتَعْجَمَ