اَلْوَكْعُ [el-vek’] (وَضْعٌ [vad’] vezninde) Bir adamın burnuna yumrukla vurmakla ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَ أَنْفَهُ وَكْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا وَكَزَهُ Ve 'akreb ve yılan sokmak ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَتْهُ الْعَقْرَبُ إِذَا لَدَغَتْهُ وَالْحَيَّةُ إِذَا لَسَعَتْهُ Ve tavuk kısmı horoz basmak için önüne çöküvermek ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَتِ الدَّجَاجَةُ إِذَا خَضَعَتْ Ve deveyi dert tutmakla hemân yıkılıp düşmek ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَ الْبَعِيرُ إِذَا سَقَطَ وَجَعًا Ve bir kimseyi tebkît ve iskât eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَ فُلاَنًا بِالْأَمْرِ إِذَا بَكَّتَهُ Ve koyunu sağarken sütün mecmû’u emziğine gelmek için el ile yukarı doğru kakıvermek ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَعَ الشَّاةَ إِذَا نَهَزَ ضَرْعَهَا عِنْدَ الْحَلْبِ