اَلنَّافِرَةُ [en-nâfiret] ve اَلنَّفْرَةُ [en-nefret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve اَلنُّفُورَةُ [en-nufûret] (nûn’un zammıyla) Bir adamın yakın akribâsına ıtlâk olunur ki onun bir husûs zımnında heyecân eden gazabıyla gazab-nâk olalar; tekûlu: جَاءَنَا فِي نَافِرَتِهِ وَنَفْرَتِهِ وَنُفُورَتِهِ أَيْ فِي أُسْرَتِهِ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تَغْضَبُ لِغَضَبِهِ

اَلنُّفْرَةُ [en-nufret] (غُرْفَةٌ [gurfet] vezninde) ve اَلنُّفَرَةُ [en-nuferet] (تُؤَدَةٌ [tu’edet] vezninde) Şol nesneye denir ki isâbet-i nazar havfından nâşî çocuklara ta’lîk olunur; yukâlu: مَا عَلَى الصَّبِيِّ نُفْرَةٌ وَنُفَرَةٌ أَيْ شَيْءٌ يُعَلِّقُ عَلَيْهِم لِخَوْفِ النَّظْرَةِ Burada sîga-i ûlâ bi-ma’nâ mef’ûldür ki cinnîlerin nefret eylediği nesne demektir ve sîga-i sâniye bi-ma’nâ fâ’ildir.

اَلنَّفْرَةُ [en-nefret] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bi-ma’nâhu; yukâlu: جَاءَتْ نَفْرَةُ بَنِي فُلَانٍ وَنَفِيرُهُمْ أَيْ جَمَاعَتُهُمُ الَّذِينَ يَنْفِرُونَ فِي الْأَمْرِ Ve نَفْرَةٌ [nefret] نَفَرٌ [nefer] ma’nâsına da gelir. Ve نَفَرٌ [nefer]in fethateynle tefsîri 'an-karîb gelir inşâ’allâhu ta’âlâ.