اَلنَّافِرَةُ [en-nâfiret] ve اَلنَّفْرَةُ [en-nefret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve اَلنُّفُورَةُ [en-nufûret] (nûn’un zammıyla) Bir adamın yakın akribâsına ıtlâk olunur ki onun bir husûs zımnında heyecân eden gazabıyla gazab-nâk olalar; tekûlu: جَاءَنَا فِي نَافِرَتِهِ وَنَفْرَتِهِ وَنُفُورَتِهِ أَيْ فِي أُسْرَتِهِ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تَغْضَبُ لِغَضَبِهِ

اَلنُّفْرَةُ [en-nufret] (طُفْرَةٌ [tufret] vezninde) ve اَلنُّفَارَةُ [en-nufâret] ve اَلنُّفُورَةُ [en-nufûret] (nûn’ların zammıyla) Münâfirîn beyninde olan hükm ve kazâya denir. Ve نُفَارَةٌ [nufâret] Gâlibin maglûbdan aldığı nesneye, 'alâ-kavlin hâkimin gâlibden hükmü cihetiyle aldığı nesneye denir.

اَلنَّفْرَةُ [en-nefret] (nûn’un fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bi-ma’nâhu; yukâlu: جَاءَتْ نَفْرَةُ بَنِي فُلَانٍ وَنَفِيرُهُمْ أَيْ جَمَاعَتُهُمُ الَّذِينَ يَنْفِرُونَ فِي الْأَمْرِ Ve نَفْرَةٌ [nefret] نَفَرٌ [nefer] ma’nâsına da gelir. Ve نَفَرٌ [nefer]in fethateynle tefsîri 'an-karîb gelir inşâ’allâhu ta’âlâ.