اَلنَّحْضُ [en-nahd] (مَحْضٌ [mahd] vezninde) Ete denir, لَحْمٌ [lahm] ma’nâsına, 'alâ-kavlin uyluk eti gibi sımsıkı olanına denir; yukâlu: أَطْعَمَهُمُ النَّحْضَ أَيِ اللَّحْمَ أَوِ اللَّحْمَ الْمُكْتَنِزَ Müfredi نَحْضَةٌ [nahdat]tır ki büyücek parça demektir. Cem’i نُحُوضٌ [nuhûd] gelir nûn’un zammıyla ve نِحَاضٌ [nihâd] gelir nûn’un kesriyle. Ve نَحْضٌ [nahd] Masdar olur, etin yüzünü sıyırıp soymak ma’nâsına; yukâlu: نَحَضَ اللَّحْمَ نَحْضًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا قَشَرَهُ Ve bir kimseye su’âlde pek ibrâm eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَحَضَ فُلاَنًا إِذَا أَلَحَّ عَلَيْهِ فِي سُؤَالِهِ Ve temren yalmanını perdâht edip yufkalatmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَحَضَ السِّنَانَ إِذَا رَقَّقَهُ Ve kemikten eti soyup almak ma’nâsınadır; yukâlu: نَحَضَ الْعَظْمَ إِذَا أَخَذَ لَحْمَهُ