s. (n. u. فراشە) 1. Moths that fly into candles. 2. Splinters of bone. 3. Pins or catches to hold bolts in any position.

vulg. faraş, s. 1. (originally) One who lays mats, carpets, or cushions. 2. (now) A sweeper or servant of a mosque (the titular holders of this office at Mekka and Medina are high government functionaries, the work being performed by substitutes). 3. (Persia) A guard or servant of low grade, employed about a palace; these servants are also executioners. 4. T. A dust-shovel.

i. Ba: فاراش farâş.

اَلْفَرَاشُ [el-ferâş] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Şol balçığa ıtlâk olunur ki su çekildikten sonra yer üzere kuruyup kalmış ola. Ve فَرَاشُ النَّبِيذِ [ferâşu’n-nebîz] Üzerinde kalan kabarcıklara ıtlâk olunur; yukâlu: مَا أَلْطَفَ فَرَاشَ النَّبِيذِ وَهُوَ الْحَبَبُ الَّذي يَبْقَى عَلَيْهِ Ve فَرَاشَانِ [ferâşân] (tesniye bünyesiyle) Lisânın altında olan iki siyâh damara ıtlâk olunur ki dil altı olanlar onlardan fasd ederler. Ve at uyanında vâki’ iki demire ıtlâk olunur ki uyanın iki taraflı عِذَارٌ ['izâr]ları onlara bend olunur.

iz. ar.[ferş’den imb.] 1. Yatakları yapan ve kilim ve mak‘ad vesâireyi döşeten adam, hizmetçi. 2. Süpürücü, emâkin-i mukaddeseyi süpürüp temizlemeye ve bekleyip muhâfaza etmeye memur adam.

Halıları seren kişi, hizmetçi, hizmetli, ayak işlerine bakan çocuk, uşak, yatak işlerine bakan, törenlere çadır, halı vb kiralayan.

Döşek, yaygı, şilte, örtü, yastık, yatak, minder. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; sergi, battaniye, hayvan altına uyuması için serilen şey.

(a. i. ferş’den.) : 1) döşeyen, döşemeci. 2) hizmetçi. 3) Kâbeyi süpüren.

Çark. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; [tek.is. ة] kelebek, kelebek, pervane.

iz. ar. 1. Döşek, yatak. اسیر فراش esîr-i firâş = yatağa yatacak, kalkamayacak kadar hasta. 2. Oturmak için yere serilen şey, yaygı.