عَمَّ ['amme] (‘ayn’ın fethi ve mîm’in fethi ve teşdîdiyle) Aslında عَمَّا idi, ne şey’den ma’nâsına, nitekim Bârî ta’âlânın ﴿عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ﴾ (النبأ،1) dediği kavlinde vâki’ olmuştur, pes kelime-i istifhâmdan tahfîfen elif hazf olunmuştur.

عِمْ ['im] ('ayn’ın kesri ve sükûn üzere binâsı ile) Kelime-i du’â ve tahiyyettir; minhu kavluhum: عِمْ صَبَاحًا gûyâ ki نَعَمَ يَنْعَمُ dan me’hûzdur bâb-ı sâdisten, kelime-i كُلْ [kul] أَكَلَ يَأْكُلُ den me’hûz olduğu gibi, istihfâfen hemzesin hazf etmekle.

Abbrev. for علیە السلام, q. v.

اَلْعَمُّ [el-'amm] ('ayn’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Baba karındaşı olan, أَخُ الْأَبِ ma’nâsına.

s. (fem. عمە, pl. اعمام عمومە، عموم،) A paternal uncle.

عِمٌّ ['İmm] ('ayn’ın kesriyle) haleb kazâsında bir karye adıdır; meftûhu’l-'ayn olan عَمٌّ ['Amm] mezkûr değildir.

sıf. ar. s: âmme. cm: avâmm. [umûm’dan if.] 1. Umûma yani herkese ait, umûmî, cümleye râci‘: lütf-ı âmm, nefîr-i âmm, tarîk-ı âmm. 2. Havâssa mahsus olmayıp umûm için olmakla, müntehab ve güzîde olmayan, âdî, bayağı: خرج عام harc-ı âmm = herkesin harcı olabilecek surette ucuz ve âdî.

(a. i. c. : ammât) : amca.

اَلْعَمُّ [el-'amm] ('ayn’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Pederin birâderine denir ki 'amuca ta’bîr olunur, cem’i أَعْمَامٌ [a’mâm] ve عُمُومَةٌ ['umûmet] gelir 'ayn’ın zammıyla ve أَعُمٌّ [e’umm] gelir hemzenin fethi ve 'ayn’ın zammıyla ve cem’ü’l-cem’i أَعْمُمُونَ [a’mumûn] gelir izhâr-ı taz’îfle; mü’ennesi عَمَّةٌ ['ammet]tir; tekûlu: هَذَا عَمِّي أَيْ أَخُو أَبِي وَيُقَالُ هُمَا ابْنَا عَمٍّ وَلَا يُقَالُ ابْنَا خَالٍ وَتَقُولُ ابْنَا خَالَةٍ لَا ابْنَا عَمَّةٍ Zîrâ iki birâder yekdîgerinin oğluna göre عَمٌّ ['amm] olup ve oğulları birbirine nisbetle 'amm-zâde olurlar lâkin dayının oğluna nisbet dayının kız karındaşının oğlu teyze-zâde olur, kezâlik iki kız kardeş yekdîgerin oğluna teyze olup ve oğulları birbirine teyze-zâde olurlar, lâkin عَمَّةٌ ['ammet]in oğluna عَمَّةٌ ['ammet]in kardeşi oğlu dayı-zâde olur.

(for عما from عن ما) Of what, about what?.