(for عما from عن ما) Of what, about what?.

اَلْعَمُّ [el-'amm] ('ayn’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Baba karındaşı olan, أَخُ الْأَبِ ma’nâsına.

اَلْعَمُّ [el-'amm] ('ayn’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Pederin birâderine denir ki 'amuca ta’bîr olunur, cem’i أَعْمَامٌ [a’mâm] ve عُمُومَةٌ ['umûmet] gelir 'ayn’ın zammıyla ve أَعُمٌّ [e’umm] gelir hemzenin fethi ve 'ayn’ın zammıyla ve cem’ü’l-cem’i أَعْمُمُونَ [a’mumûn] gelir izhâr-ı taz’îfle; mü’ennesi عَمَّةٌ ['ammet]tir; tekûlu: هَذَا عَمِّي أَيْ أَخُو أَبِي وَيُقَالُ هُمَا ابْنَا عَمٍّ وَلَا يُقَالُ ابْنَا خَالٍ وَتَقُولُ ابْنَا خَالَةٍ لَا ابْنَا عَمَّةٍ Zîrâ iki birâder yekdîgerinin oğluna göre عَمٌّ ['amm] olup ve oğulları birbirine nisbetle 'amm-zâde olurlar lâkin dayının oğluna nisbet dayının kız karındaşının oğlu teyze-zâde olur, kezâlik iki kız kardeş yekdîgerin oğluna teyze olup ve oğulları birbirine teyze-zâde olurlar, lâkin عَمَّةٌ ['ammet]in oğluna عَمَّةٌ ['ammet]in kardeşi oğlu dayı-zâde olur.

s. (fem. عمە, pl. اعمام عمومە، عموم،) A paternal uncle.

عِمٌّ ['İmm] ('ayn’ın kesriyle) haleb kazâsında bir karye adıdır; meftûhu’l-'ayn olan عَمٌّ ['Amm] mezkûr değildir.

Mütercim der ki ba’zı usûlde إِبْنَا عَمَّةٍ sûretini resm eylemişler, meselâ Zeyd’in kız kardeşini 'Amr tezevvüc ve 'Amr’ın kız kardeşini Zeyd tezevvüc edip her birinden evlâd hâsıl olsa, Zeyd’in kız kardeşi Zeyd’in oğluna ve 'Amr’ın kız kardeşi ‘Amr’ın oğluna عَمَّةٌ [‘ammet] olur ve kendiler إِبْنَا عَمَّةٍ olurlar, ba’dehu kelâm men’-i ıtlâkîde değildir, belki men’-i cevâzdadır diye te’vîl eylediler. Ve şârihin beyânına göre عَمٌّ ['amm] şümûl ma’nâsından me’hûzdur ki şümûl-ı übüvvet olacaktır. İntehâ. Ve عَمٌّ [‘amm] Cemâ’at-i kesîreye denir. Ve otluğun ve çayır makûlesinin mecmû’una denir. Ve bir mevzi’ adıdır. Ve haleb ile Antâkiye beyninde bir karye adıdır; 'Ukkâşe el-'Ammî nâm şâ’ir oradandır. Ve عَمَّةٌ ['ammet] Uzun hurmâ ağaçlarına denir; bunda zammla da lügattir. Ve bir kabîle pederi olan Mâlik b. hanzale’nin lakabıdır, kabîle halkına عَمِّيُّونَ ['Ammiyyûn] derler. Ve ba’zılar dedi ki عَمٌّ ['amm]a nisbette عَمَّوِيُّونَ ['Ammeviyyûn] denir, fark için gûyâ ki عَمِّي ['ammî] lafzına mensûbdur. Ve عَمٌّ ['amm] Başa dülbend sarınmak ma’nâsınadır; yukâlu: عُمَّ رَأْسُهُ عَلَى الْمَجْهُولِ عَمًّا أَيْ لُفَّتْ عَلَيْهِ الْعِمَامَةُ

Yaygın olmak, kapsamak, uzanmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; genel olmak, egemen olmak, hüküm sürmek, geçerli olmak, yayılmak, ne hakkında?.

(a. i. c. : ammât) : amca.

sıf. ar. s: âmme. cm: avâmm. [umûm’dan if.] 1. Umûma yani herkese ait, umûmî, cümleye râci‘: lütf-ı âmm, nefîr-i âmm, tarîk-ı âmm. 2. Havâssa mahsus olmayıp umûm için olmakla, müntehab ve güzîde olmayan, âdî, bayağı: خرج عام harc-ı âmm = herkesin harcı olabilecek surette ucuz ve âdî.

Abbrev. for علیە السلام, q. v.