عَضَلٌ ['Adal] (fethateynle) Bir kabîlenin ismidir ki o 'Adal b. el-Hûn b. huzeyme’dir.

اَلْعَضَلُ [el-'adal] (fethateynle) Baldırda olan balık etleri.

اَلْعُضَالُ [el-‘udâl] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Pek müşkil maraza denir ki tabîbleri ‘âciz ve fürû-mânde ede; yukâlu: دَاءٌ عُضَالٌ أَيْ مُعْيٍ غَالِبٌ يَعْنِي عَلَى الْأَطِبَّاءِ Ve şol şedîd yemîne vasf olur ki aslâ istisnâ ve rücû’ ve insırâfı mümkin olmayıp kat’î ola; yukâlu: حَلْفَةٌ عُضَالٌ أَيْ شَدِيدَةٌ لَا مَثْنَوِيَّةَ فِيهَا Mütercim der ki مَثْنَوِيَّةٌ [mesneviyyet] istisnâ’ ve rücû’ ve insırâf ma’nâsınadır, niteki Nâbiga’nın işbu: “حَلَفْتُ يَمِينًا غَيْرَ ذِي مَثْنَوِيَّةٍ” mısrâ’ının şerhinde istisnâ’ ve rücû’la şerh olunduğunu Şihâb merhûm: ﴿إِنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾ ve ﴿خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ﴾ kerîmelerinin tefsîrinde Beydâvî merhûmun فَهُمَا عَلَى عُمُومِهِمَا بِلَا مَثْنَوِيَّةٍ kavlinin şerhinde beyân eylemiştir.

s. (n. u. عضلە) Muscles of the body.

اَلْعُضَلُ [el-'udal] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلْعُضْلُ [el-'udl] (قُفْلٌ [kufl] vezninde) Âfât ve devâhîye ıtlâk olunur; müfredleri عُضْلَةٌ ['udlet]tir, غُرْفَةٌ [gurfet] vezninde. Ve عُضَلُ ['Udal] (صُرَدٌ [surad] vezninde) Bir mevzi’dir.

اَلْعَضْلُ [el-'adl] (فَضْلٌ [fadl] vezninde) Bir adamı sıkıştırıp tazyîk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَضَلَ عَلَيْهِ عَضْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَيَّقَ Ve bir adamın işi pek düşvâr ve şedîd olmak ma’nâsınadır, gûyâ ki kendisini tazyîk eder; yukâlu: عَضَلَ بِهِ الْأَمْرُ إِذَا اشْتَدَّ Ve عَضْلٌ ['adl] ve عِضْلٌ ['idl] ve عِضْلَانٌ ['idlân] (‘ayn’ların kesriyle) Bir kimse bir hatunu ere varmaktan zulmen men’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَضَلَ الْمَرْأَةَ عَضْلًا وَعِضْلًا وَعِضْلَانًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا مَنَعَهَا الزَّوْجَ ظُلْمًا

اَلْعَادِلُ [el-'âdil] 'Adl ve dâd edici adama denir; bâb-ı sânîden ism-i fâ’ildir; cem’i عُدُولٌ ['udûl]dür, شَاهِدٌ [şâhid] ve شُهُودٌ [şuhûd] gibi.

اَلْعَضَلُ [el-'adal] (fethateynle) Bir adamın gövdesinde balık eti çok olmak yâhûd baldırının balık eti kaba ve yoğun olmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَضِلَ الرَّجُلُ عَضَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَارَ كَثِيرَ الْعَضَلِ أَوْ ضَخُمَتْ عَضَلَةُ سَاقِهِ

اَلْعَضِلُ [el-'adil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْعَضُلُ [el-'adul] (نَدُسٌ [nedus] vezninde) Sıfatlarda vasf-ı mezkûr üzere olan adama denir.

vn. & s. A withholding, a preventing; especially, a wrongfully forbidding a girl from marriage.