اَلطَّوَلُ [et-tavel] (fethateynle) Devenin مِشْفَرٌ [mişfer]-i a’lâsı ya’nî üst dudağı uzun olmak ma’nâsınadır. Cevheri مِشْفَرٌ [mişfer] yerine شَفَةٌ [şefet] lafzıyla ta’bîr eylemekle vehm eylemiştir, zîrâ شَفَةٌ [şefet] insân dudağına mahsûstur. Şârih der ki bu insânın burnuna مِرْسَنٌ [mirsen] ıtlâkı kabîlindendir, fe-lâ veheme. Ve bu bâb-ı râbi’den mutasarrıftır; yukâlu: طَوِلَ الْبَعِيرُ طَوَلًا إِذَا كَانَ فِي مِشْفَرِهِ الْأَعْلَى طَوَلٌ Ve i’lâl olunmadığı iltibâsa mebnîdir.

اَلطِّوَلُ [et-tivel] ve اَلطِّيَلُ [et-tiyel] (عِنَبٌ ['ineb] veznlerinde) ve اَلطُّولُ [et-tûl] (tâ’nın zammıyla) ve اَلطَّوْلُ [et-tavl] (tâ’nın fethiyle) ve اَلطِّيلُ [et-tîl] (tâ’nın kesriyle) ve اَلطُّوَلُ [et-tuvel] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلطَّوَالُ [et-tavâl] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) ve اَلطِّوَالُ [et-tivâl] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Meks ü ârâm yâhûd 'ömr ü hayât yâhûd uzun uzadı gidip gâ’ib olmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: طَالَ طَوَلُكَ وَطِيَلُكَ وَطُولُكَ وَطَوْلُكَ وَطِيلُكَ وَطُوَلُكَ وَطَوَالُكَ وَطِيَالُكَ أَيْ مَكْثُكَ أَوْ عُمُرُكَ أَوْ غَيْبَتُكَ

Sürdürmek, devam ettirmek, uzatmak, yaymak.

iz. ar. 1. Uzunluk, boy: bu arsanın tûl ve arzı; tûlünü ölçmek; beş arşın tûlü vardır. 2. Zaman çokluğu, uzun müddet: طول عمر tûl-i ömr = ömür çokluğu; طول مدت tûl müddet = çok zaman. 3. Çokluk, kesret: طول امل tûl-i emel = tama‘, bitmez tükenmez hırs ve arzu. 4. c. Kürre-i arzın şarktan garba olan imtidâdı, arz mukâbili: bir mevkiin tûl ve arz derecâtını tayîn etmek; istanbul’un tûlü nedir? طول شرقى tûl-i şarkî = mebde’ ittihâz olunan bir noktadan itibâren 180 dereceye kadar şark cihetinde olan yerlerin tûlü; طول غربى tûl-i garbî = nokta-i mezkûreden yine 180 dereceye kadar garb cihetinde olan yerlerin tûlü; mebde’-i tûl her devlet indinde kendi pâyitahtı içinde bir noktadan ibâret addolunmakla bâ‘is-i teşvîş-i azîm olan bu ihtilâfın ref‘iyle müşterek bir mebde’-i tûl ittihâzı elzemdir; tûl saati = kronometre.

Uzun bacaklı.

Güç. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kuvvet, fazilet, erdem, zenginlik.

…boyunca, sırasında, esnasında, süresince, boyunca, baştanbaşa, başından sonuna kadar, hep.

Uzunluk, boy. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yükseklik, uzatma.

Uzatmak, sözü uzatmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; süre tanımak, ayrıntıya girmek.

sıf. i. Kocasız karı, ermel, bîve: dullara iâne toplamak; dul kadınlara maaş bağlamak; dul kalmak = kocası ölmek; gelin dulu = gâyet genç olarak dul kalmış hâtun.