iz. ar. cm: esfâr. 1. Kitap, yazılmış şey, nâme. 2. Kitap cildi veya faslı ve ale’l-husûs Tevrat’ı tertip eden kütüb-i hamsenin beheri: esfâr-ı Tevrat.

اَلسِّفْرُ [es-sifr] (sîn’in kesriyle) Kitâb-ı kebîre denir. 'Alâ-kavlin Tevrât-ı şerîf eczâsından bir cüz’e denir. Mü’ellifin 'âdeti bir mâdde mukayyed olmayarak resm olunursa elbette evveli meftûh olur. Burada غَالِبًا بِالْكَسْرِ kaydı nâsihten sâkıttır. Ve Basâ’ir’de yalnız kitâba hasr edip hakâyık ve işkâlâtı isfâr ve beyân eylediği bâ’is-i tesmiye olmak üzere resm eylemiştir. Cem’i أَسْفَارٌ [esfâr] gelir. Ve Tevrât cüz’üne ıtlâk edenler işbu: ﴿مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَيةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا﴾ âyet-i kerimesine binâ’en ıtlâk eylediler.

Örtüsünü açmak, göndermek, birşeyin örtüsünü açmak, birini göndermek, yolculuğa çıkarmak, ayrılmaya zorlamak, yolcuları gemiye bindirmek/almak.

iz. ar. cm: esfâr. 1. Yolculuk, seyâhat: Ankara’ya bir sefer etti; sefer-i hacc, sefer-i Hicâz. 2. Harp ve gazâya azîmet, muhârebeye gidiş: Sultân Süleyman Hân hazretleri Macaristan’a ve İran’a bizzat on bir sefer etmiştir; Tebriz seferi, Belgrat seferi; esfâr-i bahriye. 3. Muhârebe, harp, bir devletin diğer bir devletle muhârebe ve muhâsama hâlinde bulunması: Rusya seferinde, 1293 seferi. 4. as. Askerin harp hâlinde ve muhârebeye müheyyâ bulunması, mukâbili hazar: hazar ve seferde; filân devletin hazarda yüz bin ve seferde üç yüz bin askeri vardır. 5. tr: defa, kere, nevbet: bu sefer af ettim bir daha yapmayasın; kereste taşıyan arabalar günde kaç sefer ederler?

(tan) sökmek, (tan) atmak, (tan) ağarmak.

Kitap, cilt. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kitab-ı mukaddeste bölüm.

(a. i. c. : esfâr) : 1) yazılı şey; kitap, cüz; mektup. 2) tevrâtın beş kitabından her biri.

(a. i. c. : esfâr) : 1) yolculuk. 2) savaşa gitme. 3) savaş. 4) askerin savîaş hâlinde veya savaşa hazır bulunması hâli. 5) defa, kerre, kez.

Sefer, yolculuk, tur, gezi, seyahat. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; sofra, seyehat, ayrılma, hareket etmek, yola çıkma.

Yolcu.