اَلْحَلْتُ [el-halt] (hâ’nın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Baş tırâş etmek; yukâlu: حَلَتُّ رَأْسِي مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْ حَلَقْتُهُ Ve borç ödemeğe dahi derler; tekûlu: حَلَتُّ دَيْنِي أَيْ قَضَيْتُهُ Ve yün yolmağa dahi derler; tekûlu: حَلَتُّ الصُّوفَ أَيْ مَزَّقْتُهُ Ve bir nesne vermeğe dahi derler; yukâlu: حَلَتُّ فُلَانًا أَيْ أَعْطَيْتَهُ Asma’î eyitti: Vurmak ma’nâsına da gelir; yukâlu: حَلَتُّهُ مِائَةَ سَوْطٍ أَيْ جَلَدْتُهُ ve اَلْكُلُّ مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ