(a. h. i.) : Arap yarımadasında, Mekke ile Medîne’nin bulunduğu ülke.

(a. i.) : müz. Türk müziğinin 8 numaralı basit makamıdır, en eski zamanlardan olup, hâlen de en büyük rağbetle kullanılmaktadır. Bugün elde bulunan Türk müziği eserlerinde en ziyâde kullanılan makam hicazdır. Hicaz makamı hicaz dörtlüsüne rast beşlisi ilâve-vesinden ibarettir. Durağı dügâh ve güçlüsü -dördüncü derecesi olan- nevadır. Dizisi inici çıkıcıdır. Donanımına si bakıyye bemolü ile fa ve do bakıyye diyezleri konulur. Niseb-i şerîfe sayısı 7 dir. Orta sekizlikteki sesleri -peştden tîze doğru- şöyledir : dügâh, dikkürdî, nim hicaz, neva, hüseynî, eviç, gerdaniye ve muhayyer.

ih. c. Cezîretü’l-Arab’ın garb-ı şimâlî kısmı ki Haremeyn-i Şerîfeyn’in bulunduğu hıtta-i mübârekedir. || mu. bir makâm-ı mahsûs.

s. 1. A stout rope used in casting a beast. 2. Any kind of rope, belt, or sash, passed round the waist; a girth, girdle. 3. Anything intervening as a separation; a partition, fence, barrier, obstruction; a velum or septum; a diaphragm. 4. The province in which Mekka and Medina are situated. 5. Name of the third of the twelve Persian modes of music (مقام, q. v.).

اَلْحِجَازُ [el-hicâz] (hâ’nın kesriyle) Bir niçe şehrlerin adıdır. حِجَازٌ [hicâz] dediler Necd ile gavr beynin hâciz olduğu içindir ki Necd ve gavr iki vilâyetin ismidir. Asma’î eyitti: حِجَازٌ [hicâz] dediler حِرَارٌ [hirâr]-ı hamsla masûn ve münteni’ olduğu için ki o حِرَارٌ [hirâr]-ı hamsın biri Benî Suleym kabîlesinin harresi ve biri Vâkim kabîlesinin harresidir. Ve حَرَّةٌ [harret] hâ-i mühmelenin teşdîdiyle kara taşlı olan yerdir. Ve حِجَازٌ [hicâz] Şol ipe de derler ki deveye 'ilâc olunmak hîninde bağlarlar, nitekim mürûr etti.