(a. zm.) : “erkek olan tek kişiye” : ona. Mef’ûl-ün-Meyh : ismin "-e hâli". Muzâf-ün-ileyh : isim tamlamalarında “belirten”

(a. i.) : kıç, sağrı; but.

(a. i.) : 1) yağlı koyun kuyruğu.2) kıçı meydana getiren kaba etler, yanaklar.

terkîb-i ar. s. اليها ileyhâ. t. اليهما ileyhimâ, cm. اليهم ileyhim. [الى ilâ harf-i ceriyle zamîr-i muttasıl gâibden mürekkep bazı terkîbât-ı arabiyede bulunur] Ona, onlara, kendisine, kendilerine: مومى اليه mûmâ-ileyh, مومى اليها mûmâ-ileyhâ, مومى اليهما mûmâ-ileyhimâ, مومى اليهم mûmâ-ileyhim = kendisine, kendilerine îmâ olunan; مشار اليه müşârun-ileyh, مشار اليهما müşârun-ileyhimâ, مشار اليهم müşârun-ileyhim = kendisine, kendilerine işâret olunan; مفعول اليه mef’ûlün-ileyh = ismin “adama, deveye” gibi hâleti; مضاف اليه muzâfun-ileyh = yine ismin “adamın, devenin” gibi hâleti.

is. ar. t. ilyeteyn tş. Sağrı butu.

sıf. ar. s. Mûmâ-ileyhâ. t: mûmâ-ileyhimâ. cm: mûmâ-ileyhim. [mûmâ” “îmâ’dan imf.— (الى ilâ) = harf-i cer.— (ه he) = zamîr-i gâib] îmâ ve işâret olunan, zikri geçen, mezkûr: memur-ı mûmâ-ileyh; memurîn-i mûmâ-ileyhim; mûmâ-ileyhimânın ifâdâtı; hâtûn-ı mûmâ-ileyhâ. [inşâ lisânında (unvanında “hazretleri” kullanılmayan) ashâb-ı rütbe ile ale’l-umûm erbâb-ı haysiyyet hakkında müsta’mel olup, “müşârun-ileyh’den dûn itibâr olunur.]

comp. of الی and To him or it. (Fem. الیها ; dual. الیهە ; pl. الیهم) .