اَلذَّرَبُ [ez-zereb] (fethateynle) ve اَلذَّرَابَةُ [ez-zerâbet] (سَلاَمَةٌ [selâmet] vezninde) Kılıç ve bıçak makûlesi nesne keskin ve zağlı olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ذَرِبَ السَّيْفُ ذَرَبًا وَذَرَابَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَدَّ Ve ذَرَبٌ [zereb] İsm olur, lisân tîz ve fâsid olup dâ’imâ fuhş ve hâtır-şiken söz söylemesi hâletine denir; cem’i أَذْرَابٌ [ezrâb] gelir, أَنْصَابٌ [ensâb] gibi; yukâlu: فِي لِسَانِهِ ذَرَبٌ أَيْ فَسَادٌ وَبَذَاءٌ Ve yara fâsid ve tebâh olmakla içerisi oyulup vüs’atlenmeğe denir, 'alâ-kavlin yaradan sarı su akmağa denir; yukâlu: ذَرِبَ الْجُرْحُ إِذَا فَسَدَ وَاتَّسَعَ أَوْ سَالَ مِنْهُ الصَّدِيدُ Ve ذَرَبٌ [zereb] ve ذَرَابَةٌ [zerâbet] (سَلاَمَةٌ [selâmet] vezninde) ve ذُرُوبَةٌ [zurûbet] (عُمُومَةٌ ['umûmet] vezninde) Mi’de fâsid olmak ma’nâsınadır. Ve mi’de iyi ve dürüst olmak ma’nâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: ذَرِبَتْ مَعِدَتُهُ ذَرَبًا وَذَرَابَةً وَذُرُوبَةً إِذَا فَسَدَتْ ve yukâlu: ذَرِبَتْ مَعِدَتُهُ إِذَا صَلَحَتْ Ve bir türlü devâ kabûl eylemeyip onulmayan maraz u ‘illete denir. Şârihin beyânına göre bu ma’nâlarda masdardır. Ve ذَرَبٌ [zereb] Kılıç ve ayna makûlesinin pâsına denir, صَدَأٌ [sade’] ma’nâsına. Ve fuhş ve hezeyân ve nâ-sezâ kelimâta denir.

vn. & s. As ذرابت , q. v.

a. (fem. ذربە) 1. Sharp, keen; acute. 2. Tapering. 3. Vituperative; fluent, garrulous (tongue). 4. Keen, sound, or acrid (stomach). 5. Intractable (wound).