i. fa. [ar. طاق tâk = kemer.— ظفر zafer= gâlibiyet] kazanılan bir gâlibiyetin yâdigârı kalmak ve ekseriya gâlip kumandanın istikbâli resm ve alayında altından geçmesine mahsus olmak üzere te’sîs olunan musanna‘ ve müzeyyen kemer-i âlî: Paris’te büyük bir tâk-ı zafer vardır.

iz. ar. 1. Maksada destres olma, nâiliyyet, muvaffakiyyet. 2. Düşmanı yenme, galebe, gâlibiyyet, nusret, feth: Cenâb-ı Hakk feth u zafer ihsân buyurdu; düşman üzerine zafer buldu.

اَلظَّفَرُ [ez-zafer] (fethateynle) Gözde zikr olunan ظُفْرٌ [zufr] 'illeti peydâ olmak ma’nâsınadır; yukâlu: ظَفِرَتِ الْعَيْنُ ظَفَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَبَتَتْ فِيهَا الظَّفَرَةُ Ve ظَفَرٌ [zafer] Etrâfına nisbet düz ve oturaklı arza denir. Ve ظَفَرٌ [zafer] Kezâlik masdar olur, matlûba dest-res olmak ma’nâsına ki tırnak iliştirmek lâzımıdır; yukâlu: ظَفِرَ الْمَطْلُوبَ وَظَفِرَ بِهِ وَظَفِرَ عَلَيْهِ ظَفَرًا مِنَ الْبَابِ لْمَزْبُورِ إِذَا فَازَ

vn. & s. An attaining to, a being successful; success; attainment; accomplishment; a being victorious; victory.

اَلظَّفَرُ [ez-zafer] (fethateynle) Maksûda vâsıl olmak, فَوْزٌ [fevz] ma’nâsına; yukâlu: ظَفِرَ بِعَدُوِّهِ وَظَفِرَهُ أَيْضًا مِثْلُ لَحِقَ بِهِ وَلَحِقَهُ Ve ظَفَرٌ [zafer] Gözde zikr olunan deri bitmek. Ve Ahfeş eyitti: ظَفِرْتُ عَلَيْهِ dahi derler, ظَفِرْتُ بِهِ ma’nâsına. Ve ظَفَرٌ [zafer] Rü’yet ma’nâsına da gelir; yukâlu: مَا ظَفِرَتْكَ عَيْنَيَّ مُنْذُ زَمَانٍ أَيْ مَا رَأَتْكَ Ve ظَفَرٌ [zafer] Düz yere dahi derler ki ot bitire.