(a. i. c. : eyyam) : gün. (bkz. : rûz). Fî-yevminâ : günümüzde. Külle yevmin : her gün.

iz. ar. cm: eyyâm. 1. Gün, yirmi dört saatlik leyl ü nehâr müddeti: yevm-i cuma, yevm-i sebt. 2. Gündüz, nehâr, rûz, leyl mukâbili.

iz. ar. cm: eyyâm. 1. Gün, yirmi dört saatlik leyl ü nehâr müddeti: yevm-i cuma, yevm-i sebt. 2. Gündüz, nehâr, rûz, leyl mukâbili.

اَلْيَوْمُ [el-yevm] (قَوْمٌ [kavm] vezninde) Ma’rûftur ki gün ta’bîr olunur, Fârisîde rûz denir; cem’i أَيَّامٌ [eyyâm]dır, aslı أَيْوَامٌ idi. Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre يَوْمٌ [yevm] tulû’-ı fecrden gurûb-ı şemse kadar ve نَهَارٌ [nehâr] tulû’-ı şemsten mu’teberdir. İntehâ. Ve yukâlu: يَوْمٌ أَيْوَمُ كَلَيْلٍ أَلْيَلَ وَيَوْمٌ يَوِمٌ كَكَتِفٍ وَيَوْمٌ وَوِمٌ كَكَتِفٍ أَيْضًا Vâv yâ’dan mübeddeledir. Ve يَوْمٌ ذُو أَيَّامٍ وَيَوْمٌ ذُو أَيَاوِيمَ أَيْ شَدِيدٌ أَوْ آخِرُ يَوْمٍ فِي الشَّهْرِ Ya’nî şiddet ve mihnetli gün yâhûd selh günü demektir. Ve 'Arablar أَيَّامُ اللهِ derler, نِعَمُ اللهِ ma’nâsına ki hâliyyet ve mahalliyyet i’tibârıyladır; tekûlu: ذَكَرَهُمْ بِأَيَّامِ اللهِ أَيْ بِنِعَمِهِ تَعالَى

s. (pl. ایام) 1. A day of 24 hours. 2. A memorable day; especially, a day of battle; hence, a past battle.

اَلْيَوْمُ [el-yevm] (yâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Gün ki ma’rûftur.