(a. i. c. : evzâr) : 1) günah, suç. (bkz. : ?sm, zenb). 2) alırlık, yük. (bkz. : sıklet).

iz. ar. 1. Yük, ağırlık, bâr. 2. Suç, günâh.

اَلْوِزْرُ [el-vizr] (vâv’ın kesriyle) Günâh ve ism ma’nâsınadır; yukâlu: لَيْسَ فِيهِ وِزْرٌ أَيِ اثْمٌ Ve ağırlık, ثِقْلٌ [sikl] ma’nâsına. Ve büyük arka yüküne denir, kâre-i kebîre ma’nâsına. Ve silâha denir. Ve ağır yüke denir, حِمْلٌ ثَقِيلٌ ma’nâsına. Cem’i أَوْزَارٌ [evzâr] gelir. Ve وِزْرٌ [vizr] Masdar olur, yük götürmek ma’nâsınadır; yukâlu: وَزَرَهُ يَزِرُهُ وِزْرًا كَوَعَدَهُ يَعِدُهُ وِزْرًا إِذَا حَمَلَهُ Ve وِزْرٌ [vizr] ve وَزْرٌ [vezr] (vâv’ın fethiyle) ve زِرَةٌ [ziret] (عِدَةٌ ['idet] vezninde) Güneh-kâr olmak ma’nâsınadır; yukâlu: وَزَرَ الرَّجُلُ يَزِرُ كَوَعَدَ يَعِدُ وَوَزِرَ يَوْزَرُ كَوَجِلَ يَوْجَلُ وَوُزِرَ يُوزَرُ عَلَى بِنَاءِ الْمَفْعُولِ وِزْرًا وَوَزْرًا وَزِرَةً إِذَا أَثِمَ Ve وَزْرٌ [vezr] (وَعْدٌ [va’d] vezninde) Gedik kapamak ma’nâsınadır; yukâlu: وَزَرَ الثُّلْمَةَ كَوَعَدَ إِذَا سَدَّهَا Ve gâlib olmak ma’nâsınadır; yukâlu: وَزَرَهُ إِذَا غَلَبَهُ Ve günâh töhmetine uğramak ma’nâsınadır; yukâlu: وُزِرَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا رُمِيَ بِوِزْرٍ

s. (pl. اوزار) 1. A load; a charge. 2. Arms and armor. 3. A sin.

vn. & s. 1. A carrying, bearing a burden. 2. A sinning.

اَلْوِزْرُ [el-vizr] (vâv’ın kesri ve zâ’nın sükûnuyla) Günâh, ism ma’nâsına. Ve ağırlık, sikal ma’nâsına. Ve bir arka yükü olan bez ve silâh.