iz. ar. Gül.

اَلْوَرْضُ [el-verd] (عَرْضٌ ['ard] vezninde) Sıvık yestehlemek ma’nâsınadır; yukâlu: وَرَضَ الرَّجُلُ يَرِضُ وَرْضًا إِذَا خَرَجَ غَائِطُهُ رَقِيقًا Ve tavuk bir iginmekle yumurtlamak ma’nâsınadır; yukâlu: وَرَضَتِ الدَّجَاجَةُ إِذَا وَضَعَتْ بَيْضَتَهَا بِمَرَّةٍ

اَلْوَرْدُ [el-verd] (فَرْدٌ [ferd] vezninde) Her şecerin نَوْرٌ [nevr]ine ya’nî çiçeğine denir, ba’dehu Fârisî ve Türkîde gül ta’bîr olunan çiçekte 'alem-i gâlib olmuştir ki ‘Arabîde حَوْجَمٌ [havcem] dahi denir. Müfredi وَرْدَةٌ [verdet]tir hâ’yla. Şârihin beyânına göre وُرُودٌ [vurûd]-ı âtî ma’nâsından me’hûzdur, zîrâ esmâr-ı sâlden ibtidâ vârid çiçektir. Ve وَرْدٌ [verd] Kümeyt ile aşkar beyninde olan ata ya’nî siyâh doru ile al beyninde olan ata ıtlâk olunur ki açık doru ta’bîr olunur, Fârisîde gül-gûn denir. Ve وَرْدٌ [verd] lafzının cem’i وُرْدٌ [vurd] gelir vâv’ın zammıyla ve وِرَادٌ [virâd] gelir vâv’ın kesriyle ve أَوْرَادٌ [evrâd] gelir. Ve وَرْدٌ [verd] Cerî’ ve dilîr adama ıtlâk olunur. Bunda وَارِدٌ [vârid] ma’nâsınadır ki aslâ havf ve endîşe eylemeyip her şey’e vürûd eder olduğuna mebnîdir. Ve وَرْدٌ [verd] Za’ferâna denir. Ve arslana ıtlâk olunur, verd levninde olduğu için. Ve وَرْدٌ [Verd] hicâz’da bir hısn adıdır. Ve bir şâ’irin lakabıdır. Ve 'Adiy b. 'Amr et-tâ’î ve Huzeyl b. Hubeyre ve hâris b. Muşemmit el-'Anberî ve 'Âmir b. et-tufeyl b. Mâlik nâm kimselerin feresleri ismidir. Ve esâmî-i ricâldendir.

s. (pl. اوراد ورد، وراد،) 1. (n. u. وردە) The flowers of any plant; especially, roses; T. a blossom; a rose. 2. A name of men.

اَلْوَرْدُ [el-verd] (vâv’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Gül dedikleri ma’rûf çiçektir.