اَلْوَكْلُ [el-vekl] (أَكْلٌ [ekl] vezninde) Her husûsta Hazret-i hudâ-yı müte’âle i’timâd ve inkıyâd eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَلَ بِاللهِ وَكْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا اسْتَسْلَمَ إِلَيْهِ Ve وَكْلٌ [vekl] ve وُكُولٌ [vukûl] (وُصُولٌ [vusûl] vezninde) Bir işi bi’l-külliyye bir adama sipâriş edip ısmarlamak ma’nâsınadır; yukâlu: وَكَلَ إِلَيْهِ الْأَمْرَ وَكْلًا وَوُكُولًا إِذَا سَلَّمَهُ وَتَرَكَهُ Ve dâbbe yürümekten bıkıp süst ve fâtir olmak ma’nâsınadır, yukâlu: وَكَلَتِ الدَّابَّةُ إِذَا فَتَرَتْ فِي السَّيْرِ