fl. [Çağatayca: barmak] 1. Gitmek, yetişmek, vusûl bulmak: acaba şehre vardılar mı? Yarın saat ikide varırız. 2. Bâliğ olmak: bu masraf yüz liraya vardı. 3. Müncerr, müntehî olmak, neticelenmek: bu iş neye varacak; o adamın hâli nereye varacak? 4. Yanaşmak, takarrüb etmek, mürâcaat eylemek: yanına, eteğine vardı. 5. İntikâl etmek, anlamak, fehm etmek: farkına, künhüne, hakîkatine vardı. 6. Dalmak, kendini vermek: uykuya, zevke vardı. 7. Kıymak, cür’et etmek, acımamak, çekinmemek: o sözü söylemeye nasıl ağzı varıyor? O kadar küçük çocuğa vurmaya adamın eli varmaz. || var! haydi, git: var! bildiğini yap. || varagele. ba: وارهگلە varagele.

v. i., (aor. وارور) 1. To go forward or towards. 2. To arrive at, to reach, to attain, to come into contact or junction with. 3. To approach, approximate. 4. To reach a comprehension of a matter.