اَلْعِجَالَةُ [el-'icâlet] ('ayn’ın kesri ve zammıyla) ve اَلْعُجْلُ [el-'ucl] ve اَلْعُجْلَةُ [el-'uclet] ('ayn’ların zammıyla) 'Acele ile tertîb olunan şey’e denir, ta’âm-ı mâ-hazarı gibi; kâle’ş-şârih ve minhu kavluhum: اَلتَّمْرُ عِجَالَةُ الرَّاكِبِ وَعُجْلُهُ وَعُجْلَتُهُ Ya’nî “Dâbbesine rükûb edip bir semte gidecek adam için hurmâ ta’âm-ı mâ-hazardır” ki onun için meks eylemek iktizâ eylemez. Ve fi’l-mesel: “اَلثَّيِّبُ عِجَالَةُ الرَّاكِبِ” Bu mesel sehlü’l-husûl olan nesnede darb olunur. Ve عِجَالَةٌ ['icâlet] (kezâlik 'ayn’ın kesri ve zammıyla) ve إِعْجَالَةٌ [i’câlet] (hemze-i meksûre ile) ve عُجْلٌ ['ucl] ve عُجْلَةٌ ['uclet] ('ayn’ların zammıyla) Sağım vaktinden mukaddem çobanın otlakta kendi yâ gayrı için sağdığı leben-i kalîle ıtlâk olunur; tekûlu: سَقَانَا عِجَالَةً وَإِعْجَالَةً وَعُجْلًا وَعُجْلَةً وَهِيَ اللَّبَنُ الَّذِي يُعَجِّلُ الْحَالِبُ لِنَفْسِهِ أَوْ لِغَيْرِ فِي الرَّعْيِ مِنْ لَبَنٍ يَسِيرٍ