i. [ar. عشاق uşşâk’dan zann olunmuş ise de asıl türkçede uşağ ufak ve küçük demek olup uşatmak, uşalmak gibi fiilleriyle beraber el-yevm ç. müsta’meldir] 1. Çocuk, tıfıl [bu mana ile istanbulca mr.] 2. Delikanlı, şâbb, genç: rumeli, anadolu uşağı. 3. Hizmetçi hâdim etba’: uşak bulmak, kullanmak; uşak odası

s. See اوشاق.

For اوشاق q. v.

s. 1. A child; especially, a boy; a youth, a lad. 2. A male domestic servant. 3. A shopboy or apprentice.

s. As اوشاق q. v. (See also T. وشق vaşak).