i. [ita. tromba’dan galat] 1. Suyu bir taraftan çekip, diğer taraftan vermeye mahsus ve tahliye-i hava kâidesiyle işler makine ki envâı vardır: kuyu, yangın tulumbası; frenk tulumbası = su çıkarmaya mahsus madenî tulumba. 2. Denizden suyu yukarıya çekip badehü boşaltan bir nevi kasırga ki rast geldiği sefâyin için pek tehlikelidir; hortum, gird-bâd. 3. cra. Bedenin içinde biriken mâyiatı çekip almaya veya mâyi‘ bir ilacı bedenin içine idhâl etmeye mahsus büyük şırınga. 4. Bir tulumbaya merbût olup onu idâre eden başıbozuk veya asker efrâdı, tulumbacılar takımı: aksaray tulumbası geçiyor; üsküdar tulumbası yetişti.