i. 1. Toplanıp yuvarlak olmuş şey, küre, kûy: çocukların oyun oynadıkları top; üzerinde sâkin bulunduğumuz arz bir toptur. 2. Katlanıp bağlanmış, bir denk veya deste veya bağ hâline konmuş kumaş vesâire: top bez, çuha, kâğıt, şerît gaytân. 3. Barut ve gülle ile doldurulup atılan maruf büyük silah: kal‘a topu = yerlisi; sahrâ topu = düz yerlerde tekerlekle ve müteaddit hayvanla nakledilen muhâsara topu: dağ topu = sarp yerlerde ester (katır) arkasına bi’t-tahmîl nakl olunan hafifi. 4. Topun atılması, boşanması ve sesi: selâm topu, iftâr, sahur topu; yangın topu.

s. See طوپ .

s. 1. A ball. 2. Any globular thing. 3. A knob. 4. A cannon; also, artillery. 5. The whole mass of any thing, a mass, a whole. 6. A whole piece of tissue from the loom. 7. A ream of paper.

a. 1. Round, globular, spheroidal. 2. Compactly massed together, collected.