اَلطِّبْقُ [et-tibk] (tâ’nın kesriyle) طَبَقٌ [tabak] gibi sürü çekirgeye ve bir gürûh-ı nâsa ıtlâk olunur. Ve دِبْقٌ [dibk] ismidir ki ökse ve yelim kara ta’bîr olunan lüzûcetli nesnedir ki onunla kuş sayd olunur. Ve bir cins ağacın yemişine denir. Ve bir nesneyi âher nesneye yapıştıracak şey’e denir, çiriş ve tutkal gibi. Ve tuzaklara ve kapanlara denir; müfredi طِبْقَةٌ [tibkat]tır. Ve nehârdan bir sâ’ate denir, طِبْقَةٌ [tibkat] dahi denir; yukâlu: مَضَى طِبْقٌ مِنَ النَّهَارِ وَطِبْقَةٌ أَيْ سَاعَةٌ مِنْهُ Ve طِبْقٌ [tibk] Geç ma’nâsına müsta’meldir ki Fârisîde dîr derler, gûyâ ki zamân mutabbak olmuştur; طَبِيقٌ [tabîk] dahi denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir nesnenin uygununa ve münâsib gelenine denir, niteki fethiyle de lügattır; طِبَاقٌ [tibâk] ve طَبِيقٌ [tabîk] dahi bu ma’nâyadır, ke-mâ se-yuzkeru.