اَلطَّرَفُ [et-taref] (fethateynle) Cânib ve nâhiye ma’nâsınadır; yukâlu: كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ فِي طَرَفٍ أَيْ فِي نَاحِيَةٍ Ve bir bölük şey’e denir; yukâlu: طَرَفٌ مِنْهُ أَيْ طَائِفَةٌ Ve asîl ve kerîm adama denir; cem’i أَطْرَافٌ [atrâf]tır. Ve أَطْرَافُ الْبَدَنِ [atrâfu’l-beden] Ellere ve ayaklara ve başa ıtlâk olunur.

اَلطَّرَفاَنِ [et-tarefân] (tesniye bünyesiyle) İnsânın zeker ve lisânına ıtlâk olunur; ve minhu yukâlu: لاَ يَدْرِي أَيُّ طَرَفَيْهِ أَطْوَلُ أَيْ ذَكَرِهِ أَوْ لِسَانِهِ Ba’zılar dedi ki bunda طَرَفَيْنِ [tarefeyn]den murâd peder ve mâder soylarıdır. Ve atvel ve eşref ma’nâsınadır. Ve طَرَفَيْنِ [tarefeyn] ile fem ve mak’ad dahi irâde olunur; yukâlu: لاَ يَمْلِكُ فُلاَنٌ طَرَفَيْهِ أَيْ فَمَهُ وَاسْتَهُ إِذَا شَرِبَ الدَّوَاءَ أَوْ سَكِرَ Ve طَرَفٌ [taref] Masdar olur, nâka sâ’irlere karışmayıp başkaca etrâf-ı mer’âda otlamak ma’nâsınadır; yukâlu: طَرِفَتِ النَّاقَةُ طَرَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا رَعَتْ أَطْرَافَ الْمَرْعَى وَلَمْ تَخْتَلِطْ بِالنُّوقِ Ve طَرَفٌ [taref] Bir nesnenin ucuna ve gâyet ve müntehâsına denir; ve minhu’l-hadîsu: “كَانَ إِذَا اشْتَكَى أَحَدٌ مِنْ أَهْلِهِ لَمْ تَزَلِ الْبُرْمَةُ عَلَى النَّارِ حَتَّى يَأْتِيَ عَلَى أَحَدِ طَرَفَيْهِ” أَيْ الْبُرْءِ أَوِ الْمَوْتِ لِأَنَّهُمَا غَايَتَا أَمْرِ الْعَلِيلِ

اَلطَّرَفُ [et-taref] (fethateynle) Cânib, nâhiye ma’nâsına.