اَلطَّبْلُ [et-tabl] (tâ’nın fethiyle) Ma’lûmdur ki zurnanın ulu karındaşıdır, bir yüzlü ve iki yüzlü olur; cem’i أَطْبَالٌ [atbâl] ve طُبُولٌ [tubûl] gelir. Ve طَبْلٌ [tabl] Masdar olur, davul çalmak ma’nâsına; yukâlu: طَبَلَ الرَّجُلُ طَبْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَرَبَهُ Ve طَبْلٌ [tabl] Halk ve nâsa ıtlâk olunur, şamatalarından nâşî. Ve bir çeşit Yemânî kumâş ismidir ki onda طَبْلٌ [tabl] sûretleri menkûştur, 'alâ-kavlin Mısır’da nesc olunur. Ve harâc ma’nâsınadır ki arz-ı harâciyyeden alınan mâldır; ve minhu: هُوَ يُحِبُّ الطَّبْلِيَّةَ أَيْ دَرَاهِمَ الْخَرَاجِ