[asıl taban yassı demektir.] 1. Ayağın altı: çok yürümekten tabanlarım ağrıyor. 2. Kunduranın altını teşkil eden kösele: potinin tabanı sağlam. 3. mc. Dayanma, sebât, metânet, salâbet, mukâvemet: sizde hiç taban yok mudur? 4. Kılıç vesâire namlusu olan iyi demir: Hind, Horasan tabanı. [bu mana ile sıfat gibi de kullanılıp: taban kılıç denilir.] 5. Tarla veya dağın yassı ve düz sırt sûretinde olanı. [bu mana ile dahi sıfat gibi de kullanılıp: taban tarla, yer denir.] 6. Her şeyin altına ufkî vaziyette mevzû‘ kereste vesâire kâide: kiriş tabanı, taban ağacı. 7. Tarlanın toprağını bastırmak için yuvarlanan ağır üstüvâne (silindir, direk). 8. Bir nehrin derin olan orta yeri.

[asıl taban yassı demektir.] 1. Ayağın altı: çok yürümekten tabanlarım ağrıyor. 2. Kunduranın altını teşkil eden kösele: potinin tabanı sağlam. 3. mc. Dayanma, sebât, metânet, salâbet, mukâvemet: sizde hiç taban yok mudur? 4. Kılıç vesâire namlusu olan iyi demir: Hind, Horasan tabanı. [bu mana ile sıfat gibi de kullanılıp: taban kılıç denilir.] 5. Tarla veya dağın yassı ve düz sırt sûretinde olanı. [bu mana ile dahi sıfat gibi de kullanılıp: taban tarla, yer denir.] 6. Her şeyin altına ufkî vaziyette mevzû‘ kereste vesâire kâide: kiriş tabanı, taban ağacı. 7. Tarlanın toprağını bastırmak için yuvarlanan ağır üstüvâne (silindir, direk). 8. Bir nehrin derin olan orta yeri.

طَابَانُ [tâbân] hâbûr kazâsında bir karyedir.

s. See طبان، طابان .

s. See طبان .

s. 1. The sole of the foot. 2. The wall-plate of a building; any girder. 3. Firmness, boldness, pluck. 4. A heavy board or roller, used as a harrow. 5. Indian or Damascus steel of a special kind.

a. Flat, level.