i. 1. İnsan ve hayvanın teni üzerinde biten şey, kıl, saç, yelek, ülker, tüs: yüzünde tüy bitmemiş = kıl, sakal, bıyık: başında tüy yok = saç; atın tüyü = donu; kuş tüyü = yeleği; yanaklarında tüy var = ülker. 2. Bazı mensûcât ve meyve ve sâire üzerindeki hav: seccâde, havlu, şeftâli tüyü.

s. Name of one of the four sides of a huckle-bone used in play.

s. See توی .

s. 1. A hair, a fibre of down. 2. A feather or plume of down 3. Down, hair or feathers, as a covering; plumage; fur. 4. A quill from a bird’s wing.