اَلسُّنَّةُ [es-sunnet] (sîn’in zammıyla) Yüze denir, وَجْهٌ [vech] ma’nâsına yâhûd yüzün görünen yerine yâhûd dâ’iresine denir yâhûd sûret ve çehreye yâhûd cebînân ile cebheye denir. Ve sîret ve tarîkat ma’nâsınadır; yukâlu: لَهُ سُنَّةٌ حَسَنَةٌ أَيْ سِيرَةٌ وَطَرِيقَةٌ Ve tabî’at ve cibillet ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ كَرِيمُ السُّنَّةِ أَيِ الطَّبِيعَةِ Ve سُنَّةُ اللهِ تَعَالَى حُكْمُهُ وَأَمْرُهُ وَنَهْيُهُ Ya’nî sünnet-i ilâhî tarîka-i hükm ve emr ve nehyinden 'ibârettir. Ve kavluhu ta’âlâ: ﴿إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ﴾ أَيْ مُعَايَنَةُ الْعَذَابِ Zîrâ 'azâb onların tarîka-i meslûkeleridir. Ve سُنَّةٌ [sunnet] Medîne’ye mahsûs bir gûne hurmâ adıdır.

اَلثُّنَّةُ [es-sunnet] (sâ’nın zammı ve nûn’un teşdîdiyle) Atın bileğinde saçak misâlinde olan kıllardır ki bilekte memebaşı gibi nesnenin üzerinde olup yere yetişmeğe karîb olur.

اَلثُّنَنُ [es-sunen] (sâ’nın zammı ve nûn’un fethiyle) Cem’i, zikr olunan kıllar ma’nâsına. Ve ثُنَّةٌ [sunnet] Göbekle kasık mâ-beynine dahi derler.

اَلسُّنَّةُ [es-sunnet] (sîn’in zammı ve nûn’un teşdîdiyle) Bi-ma’nâhu.

اَلسَّنَائِنُ [es-senâ’in] (sîn’in fethi ve yâ’nın kesriyle) Tarîkat-ı vâhide ma’nâsına gelir; yukâlu: جَاءَتِ الرِّيحُ سَنَائِنَ إِذَا جَاءَتْ عَلَى طَرِيقَةٍ وَاحِدَةٍ لَا تَخْتَلِفُ Ve سُنَّةٌ [sunnet] Sîrete dahi derler. Ve سُنَّةٌ [sunnet] Medîne-i münevvere hurmâlarından bir nev’e dahi derler. Ve سُنَّةُ اَلْوَجْهِ [sunnetu’l-vech] Yüzün sûretine ve hey’etine dahi derler.