اَلشَّحْطُ [eş-şaht] (şîn’in fethi ve hâ-yı mühmelenin sükûnuyla) ve اَلشَّحَطُ [eş-şehat] (fethateynle) ve اَلشُّحُوطُ [eş-şuhût] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) ve اَلْمَشْحَطُ [el-meşhat] (مَطْلَبٌ [matlab] vezninde) Ba’îd olmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْمَزَارُ شَحْطًا وَشَحَطًا وَشُحُوطًا وَمَشْحَطًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَشَحِطَ شَحَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَعُدَ Ve şerbete azca su karıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الشَّرَابَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَرَّقَ مَزْجَهُ Ve boğazlamak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْجَمَلَ إِذَا ذَبَحَهُ Bunda mühmele ile a’lâdır. Ve bâyi’ pazarlıkta mebî’in nihâyet-i kıymetine bâlig olmak, 'alâ-kavlin pahasında hadd ve kadri savuşup haktan tebâ’ud ve tecâvüz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْبَعِيرَ فِي السَّوْمِ إِذَا بَلَغَ أَقْصَى ثَمَنِهِ أَوْ تَبَاعَدَ عَنِ الْحَقِّ وَجَاوَزَ الْقَدْرَ ve yukâlu: شَحِطَ الْبَعِيرَ شَحْطًا كَسَمِعَ سَمْعًا Ve bir kimseyi sebk edip ondan ıraklaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنًا إِذَا سَبَقَهُ وَتَبَاعَدَ عَنْهُ Ve asmanın çubukları kerevit üzere kalkıp yatmak için yanlarına dayak nasb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْحَبَلَةَ إِذَا وَضَعَ إِلَى جَنْبِهَا خَشَبَةً حَتَّى تَسْتَقِلَّ إِلَى الْعَرِيشِ Ve doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve lînetle yestehlemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ فُلاَنٌ إِذَا سَلَحَ Ve kuş çımkırmak ve sağnamak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ الطَّائِرُ إِذَا سَقْسَقَ Ve bir kimseyi 'akreb sokmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَتِ الْعَقْرَبُ إِيَّاهُ إِذَا لَدَغَتْهُ Ve süte çok su katmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَحَطَ اللَّبَنَ إِذَا أَكْثَرَ مَاءَهُ Ve شَحْطٌ [şaht] Kuş necisine denir; yukâlu: أَصَابَ ثَوْبَهُ شَحْطُ الطَّائِرِ أَيْ ذَرْقُهُ Ve gövdenin kanında olan ıztırâba denir; yukâlu: أَخَذَهُ الشَّحْطُ فِي دَمِهِ أَيِ اضْطِرَابُهُ Ve asmanın dalları ve kolları altına dayadıkları dayağa denir ki herek ta’bîr olunur.

اَلسُّحْتُ [es-suht] ve اَلسُّحُتُ [es-suhut] (sîn’in zammıyla ve hâ’nın sükûnu ve zammıyla) Harâm ma’nâsınadır.