اَلصِّنَّةُ [es-sinnet] (sâd’ın kesriyle) ve اَلصُّنَانُ [es-sunân] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Koltuk râyihasına denir ki bed ve müntin olur; yukâlu: أَزَالَ صِنَّتَهُ وَصُنَانَهُ بِالْحَمَامِ أَيْ ذَفَرَ إِبْطِهِ

اَلسِّنَّةُ [es-sinnet] (sîn’in kesri ve nûn’un teşdîdiyle) Sarmısağın bir dişi. Ve سِنَّةٌ [sinnet] Şol saban demirine dahi derler ki onunla çift sürerler. Ve bu makâmda sâhib-i surâh سِنَّةٌ [sinnet]i “muhr-i direm zeden” ile tefsîr edip bizim îrâd ettiğimiz ma’nâyı terk etmiştir, hâlâ ki Cevherî اَلسِّنَّةُ السِّكَّةُ وَهِيَ الْحَدِيدَةُ الَّتِي تُثَارُ بِهَا الْأَرْضُ dediğinden gayrı mezbûrûn îrâd ettiği ma’nâya sâ’ir kütübde ta’arruz bulunmamıştır.