اَلشَّزَنُ [eş-şezen] (şîn’in ve zâ-yı mu’cemenin fethiyle) Yalın ayak yürümekten nâşî pek yorulup fürû-mânde olmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَزَنَ الرَّجُلُ شَزَنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَعْيَا شَدِيدًا مِنَ الْحَفَا Ve شَزَنٌ [şezen] ve شُزُونَةٌ [şuzûnet] (عُمُومَةٌ ['umûmet] vezninde) Bir nesne katı ve sert ve kalın olmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَزَنَ الشَّيْءُ شَزَنًا وَشُزُونَةً إِذَا اشْتَدَّ وَغَلُظَ ve yukâlu: بِهِ شَزَنٌ وَشُزُونَةٌ أَيْ شِدَّةٌ وَغِلْظَةٌ Ve شَزَنٌ [şezen] Katı ve pek ve sert yere denir; yukâlu: نَزَلُوا شَزَنًا مِنَ الْأَرْضِ أَيْ غِلَظًا Ve çetin huylu, çaparız mizâclı adama denir; yukâlu: رَجُلٌ شَزَنٌ أَيْ عَسِرُ الْخُلُقِ Ve şiddet ve müzâyaka üzere olan dirliğe denir; yukâlu: هُوَ فِي شَزَنٍ مِنَ الْعَيْشِ أَيْ شَظَفٍ Ve nâhiye ve cânib ma’nâsınadır. Ve ıraklığa denir; yukâlu: بَيْنَهُمَا شَزَنٌ أَيْ بُعْدٌ Ve şevk ve neşâta gelip cünbüş peydâ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَزِنَ الرَّجُلُ شَزَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَشِطَ