اَلشَّلْطُ [eş-şelt] (خَلْطٌ [halt] vezninde) ve اَلشَّلْطَاءُ [el-şeltâ’] (حَمْرَاءُ [hamrâ’] vezninde) Bıçağa denir, سِكِّينٌ [sikkîn] ma’nâsına.

اَلسَّلْتُ [es-selt] (sîn’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Gövdeden bağırsağı sıyırıp çıkarmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ الْمِعَى سَلْتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالأَوَّلِ إِذَا أَخْرَجَهُ بِيَدِهِ Şârihin beyânına göre bu mâdde bir nesneyi âherden sıyırıp yâ soyup çıkarmak ma’nâsına mevzû’dur, pes bağırsağı el ile sıkıp içindekini sıyırıp çıkarmak ma’nâsına da olur. Buna göre أَخْرَجَهُ kavli أَخْرَجَ مَا فِيهِ te’vîlinde olur. Ve سَلْتٌ [selt] Burun kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ اْلأَنْفَ إِذَا جَدَعَهُ ve سَلَتَ الشَّيْءَ إِذَا قَطَعَهُ Ve tırâş eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ اْلأَنْفَ إِذَا جَدَعَهُ ve سَلَتَ الشَّعْرَ إِذَا حَلَقَهُ Ve mutlakan kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ الشَّيْءَ إِذَا قَطَعَهُ Ve hedy devesinin kan çıkınca kadar derisini bıçak ile soymak ma’nâsınadır ki ‘alâmet için ederler; yukâlu: سَلَتَ دَمَ الْبَدَنَةِ إِذَا قَشَرَهُ حَتَّى أَظْهَرَ دَمَهَا Ba’zı nüshada دَمَ النَّدَبَةِ vâki’ olmakla bedende olan cirâhat eseri demek olur. Ve سَلْتٌ [selt] Parmakla kaptan ta’âm bulaşığını silip sıyırmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ الْقَصْعَةَ إِذَا مَسَحَهَا بِإِصْبَعِهِ Ve kınalı hatun ellerinden kına bakiyyesini sıyırıp atmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَتِ الْمَرْأَةُ الْخِضَابَ عَنْ يَدِهَا إِذَا أَلْقَتْ عَنْ يَدِهَا الْعُصْمَ Ve bir kimseye vurmak ma’nâsınadır ki derisini sıyırmayı müstelzimdir; yukâlu: سَلَتَ فُلاَنًا إِذَا ضَرَبَهُ Ve ishâl üzere çımkırmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَتَ بِسَلْحِهِ إِذَا رَمَى

اَلسَّلْتُ [es-selt] (sîn’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Parmakla çanağın etrâfından bir nesneyi almağa derler; yukâlu: سَلَتُّ الْقَصْعَةَ أَسْلُتُهَا سَلْتًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ نَظَّفْتُهَا بِالْإِصْبَعِ Ve سَلْتٌ [selt] Burun kesmeğe dahi derler; yukâlu: سَلَتَ بِالسَّيْفِ أَنْفَهُ أَيْ جَدَعَهُ Ve سَلْتٌ [selt] Kamçıyla vurmağa dahi derler; yukâlu: سَلَتُّهُ مِائَةَ سَوْطٍ أَيْ جَلَدْتُهُ مِثْلُ حَلَتَهُ Ve سَلْتٌ [selt] Baş tırâş etmeğe dahi derler; yukâlu: سَلَتَ رَأْسَهُ أَيْ حَلَقَهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْضًا