اَلسَّلْمُ [es-selm] (sîn’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir kulplu kovaya denir, sakkâ kovası gibi; cem’i أَسْلُمٌ [eslum], gelir أَفْلُسٌ [eflus] vezninde ve سِلَامٌ [silâm] gelir, جِبَالٌ [cibâl] vezninde. Ve masdar olur, yılan sokmak ma’nâsına; yukâlu: سَلَمَتْهُ الْحَيَّةُ سَلْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَدَغَتْهُ Şârihin beyânına göre selâmetine tefe’’üldür. Ve سَلَمٌ [selem] dedikleri ağaçla deriyi dibâgat eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَمَ الْجِلْدَ سَلْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَبَغَهُ بِالسَّلَمِ Ve kova eskiyip yeprimekle 'amelinden fârig olup termîm ve ihkâm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَمَ الدَّلْوَ إِذَا فَرَغَ مِنْ عَمَلِهَا وَأَحْكَمَهَا

سَلْمٌ [Selm] (sîn’in fethiyle) Esâmîdendir: Selm b. Zerîr ve İbn Cunâde ve İbn İbrâhîm ve İbn Ca’fer ve İbn Ebi’d-Dubâl ve İbn 'Abdurrahmân ve İbn 'Atiyye ve İbn kuteybe ve İbn kays muhaddislerdir.

s. 1. A notch, a broken place in an edge. 2. (prosody) A contraction of the foot fa’ûlun فعولن , by the elision of its first syllable; it thus becomes عولن ‘ûlun, represented by فعلن fa‘lun.

vn. 1. A notching an edge. 2. A contracting the prosodic foot فعولن by elision of its first syllable.

s. 1. Peace, concord, amity. 2. Reconciliation. 3. Islam.

prop. n. & s. 1. Name of the eldest son of Feridun king of Persia. 2. A school blackboard.

اَلثَّلْمُ [es-selm] (sâ’nın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir nesneyi gedik etmek; yukâlu: ثَلَمْتُهُ أَثْلِمُهُ ثَلْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي ve ثَلْمٌ [selm] Gediğe dahi derler; yukâlu: فِي السَّيْفِ ثَلْمٌ وَفِي الْإِنَاءِ ثَلْمٌ إِذَا انْكَسَرَ مِنْ شَفَتِهِ شَيْءٌ

اَلسَّلْمُ [es-selm] (sîn’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Şol kovadır ki onun kulpu birdir, sakkâlar kovası ibi. Ve سَلْمٌ [Selm] Bir recülün dahi ismidir. Ve سَلْمٌ [selm] Deriyi سَلَمٌ [selem] ile dibâgat etmeğe dahi derler; tekûlu: سَلَمْتُ الْجِلْدَ أَسْلِمُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَبَغْتَهُ بِالسَّلَمِ