اَلثَّقَلُ [es-sekal] (fethateynle) Müsâfirin metâ’ ve haşemine denir, sâz u sâmân ve bâr u büngâh ma’nâsına ki ağırlık ta’bîr olunur; yukâlu: لِلْمُسَافِرِ ثَقَلٌ كَثِيرٌ أَيْ مَتَاعٌ وَحَشَمٌ Ve şol nefîs ve ‘âlî-kadr nesneye denir ki girân-bahâ olmakla sâhibi çokluk isti’mâl eylemeyip hıfz ve sıyânet eder ola; yukâlu: لَهُ ثَقَلٌ كَثِيرٌ وَهُوَ كُلُّ شَيْءٍ نَفِيسٌ مَصُونٌ ve minhu’l-hadîsu: “إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللهِ وَعِتْرَتِي” Bunların her biri şey’-i nefîs ü masûndur. Ve اَلثَّقَلَانِ [es-sekalân] Fî kavlihi ta’âlâ:﴿أَيُّهَا الثَّقَلَانِ﴾ اَلْآيَة اَلْإِنْسُ وَالْجِنُّ Zîrâ bunların her biri kuttân-ı arz olmakla gûyâ ki arzı sakîl ederler yâhûd zünûb sebebiyle müskillerdir.