(a. i. c. : eshâr) : 1) tan yeri ağırmadan biraz önceki vakit. Ale-s-seher : sabah erkenden. 2) kadın adı.

(a. i.) : hek. uykusuzluk, gece uyuyamama hastalığı. İllet-i seher : uykusuzluk hastalığı.

iz. ar. cm: eshar. Sabah açılmaya başladığı vakit, çîn-sabah vakti: seher vakti bülbüllerle beraber tesbihe başlar; ale’s-seher, ale’s-sabah: erkenden.

iz. ar. tıb. Gece uyuyamamak illeti, uykusuzluk.

اَلسَّهَرُ [es-seher] (fethateynle) Gece uyumayıp uyanık durmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَهِرَ الرَّجُلُ الْبَارِحَةَ سَهَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يَنَمْ لَيْلاً Mütercim der ki beyne’l-etıbbâ’ سَهَرٌ [seher] 'illet-i ma’rûftur, mübtelâsı beher gece uyumaz; sebebi safrâdan yâ sevdâdan ve mâlîhûlyâ ve sâ’ir bu makûle hâdiseden 'ârız olur.

s. 1. The time a little before daybreak. 2. The meal eaten before dawn by one who intends to fast. 3. P. Breakfast or lunch. 4. Early morning about sunrise.

vn. & s. 1. A being sleepless at night. 2. A voluntarily remaining awake.

اَلسَّهَرُ [es-seher] (fethateynle) Uyanıklıktır أَرَقٌ [erak] ma’nâsına; yukâlu: سَهِرَ يَسْهَرُ سَهَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ