(a. i.) : yazma, kaydetme, deftere geçirme.

(a. i.) : cumartesi. (bkz : yek-şenbih). Eshâb-üs-sebt : Museviler. Yevm-üs-sebt : cumartesi günü.

iz. ar. Kayıt, tahrîr, yazıp zabtetme: sebt-i defter etmek = deftere kaydetmek.

iz. ar. Cumartesi; يوم السبت yevmü’ssebt: cumartesi günü.

اَلسَّبْطُ [es-sebt] (sîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla ve fethateynle) ve اَلسَّبِطُ [es-sebit] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Kıvırcık olmayan saça denir; yukâlu: شَعْرٌ سَبْطٌ وَسَبَطٌ وسَبِطٌ أَيْ غَيْرُ جَعْدٍ Ve سَبِطٌ [sebit] Masdar olur, ke-mâ se-yuzkeru.

a. As sâbit ثابت , q. v.

s. 1. (As. سبات), q. v. 2. Saturday, sabbath.

اَلثَّبْتُ [es-sebt] Sâbitü’l-kalb olan kimse ve sâbitü’l-'akl olana da derler; ve yukâlu: فُلَانٌ ثَبْتُ الْغَدْرِ Ya’nî “Husûmette sâbittir, dili hasmla mükâlemeden 'âciz olmaz.” Ve غَدْرٌ [gadr] gayn-ı mu’ceme ile ve dâl-ı mühmelenin fethiyle aslında şol yere derler ki onun keskin taşları olup tamâm huşûneti ola.

اَلسَّبْتُ [es-sebt] Râhat olmak. Ve سَبْتٌ [sebt] diye dehre dahi derler. Ve سَبْتٌ [sebt] diye baş tırâş etmeğe dahi derler. Ve سَبْتٌ [sebt] Dolaşık saç içinden saç sarkıtmağa dahi derler. Ve سَبْتٌ [sebt] diye deve yürümesinden bir nev’ yürümeğe dahi derler ki ondan عَنَقٌ [‘anak] diye ta’bîr olunur. Ve سَبْتٌ [sebt] Boyun vurmağa da derler; yukâlu: سَبَتَ عِلَاوَتَهُ سَبْتًا إِذَا ضَرَبَ عُنُقَهُ Ve يَوْمُ سَبْتٍ [yevmu sebt]e يَوْمُ سَبْتٍ [yevmu sebt] dediklerinin ma’nâsı sâ’ir eyyâm-ı hafta yevm-i sebtte munkatı’ olduğu içindir.