اَلصَّبِيحَةُ [es-sabîhat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) ve اَلصَّبَاحُ [es-sabâh] (فَلاَحٌ [felâh] vezninde) ve اَلْإِصْبَاحُ [el-isbâh] (hemzenin kesriyle ki fi’l-asl masdardır) ve اَلْمُصْبَحُ [el-musbah] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) Bunlar da evvel-i nehâra denir ki Fârisîde bâm-dâd derler. Mü’ellifin وَهُوَ الصَّبِيحَةُ kavlinde zamîr evvel-i nehâra râci’dir. Misbâh’ta صَبَاحٌ [sabâh] evvel-i nehâra kezâlik مَسَاءٌ [mesâ’] mukâbiline ıtlâk olunup ve sa’leb’den صَبَاحٌ [sabâh] 'inde’l-‘Arab nısf-ı leyl-i ahîrden zevâle kadar ve مَسَاءٌ [mesâ’] zevâlden nısf-ı leyl-i evvelin âhirine kadar vaktten 'ibâret olduğu menkûldür.