اَلرِّدَّةُ [er-riddet] (râ’nın kesriyle) إِرْتِدَادٌ [irtidâd] lafzından ismdir, mürtedliğe denir, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: قَتَلُوا أَهْلَ الرِّدَّةِ أَيِ الْإِرْتِدَادِ عَنِ الدِّينِ Ve رِدَّةٌ [riddet] Davarın doğurmazdan akdemce memesi süt ile dolmasına denir ki mukaddemâ çekilen sütünün ric’atinden 'ibârettir. Ve رِدَّةٌ [riddet] Zekanda ya’nî enekte olan gerilik ya’nî içeri doğru kaçıklık ve basıklığa denir, gûyâ ki uzayacak iken ric’at edip kalmıştır; yukâlu: فِي ذَقَنِهِ رِدَّةٌ أَيْ تَقَاعُسٌ Ve dağdan geri 'aks eden sedâya ıtlâk olunur; tekûlu: سَمِعْتُ رِدَّةَ الْجَبَلِ أَيْ صَدَاهُ Ve devenin ikinci mertebede su içmesine ıtlâk olunur; yukâlu: شَرِبَتِ الْإِبِلُ رِدَّةً أَيْ عَلَلاً