اَلنُّزُولُ [en-nuzûl] (شُمُولٌ [şumûl] vezninde) ve اَلْمَنْزَلُ [el-menzel] (مَقْعَدٌ [mak’ad] vezninde) Konmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَزَلَهُمْ وَنَزَلَ بِهِمْ وَعَلَيْهِمْ نُزُولًا وَمَنْزَلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا حَلَّ Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre inmek ma’nâsına mevzû’dur, konmak ma’nâsı lüzûm 'alâkasıyla mecâzdır. Ve نُزُولٌ [nuzûl] hâssatan huccâc Minâ’ya gelip konmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَزَلَ الْقَوْمُ إِذَا أَتَوْا مِنًى

اَلنُّزُلُ [en-nuzul] (zammeteynle) Şol nesnedir ki bir menzile konan kimse için ihzâr olunur.

اَلْأَنْزَالُ [el-enzâl] (hemzenin fethiyle) Cem’i, نُزُلٌ [nuzul]ler ma’nâsına. Ve نُزُلٌ [nuzul] رَيْعٌ [rey’] ma’nâsına dahi gelir ki رَيْعٌ [rey’] ziyâdelik ve fâ’ideli olmak ma’nâsınadır. Ve نُزُلٌ [nuzul] kavm birbiri üzerine konmağa dahi derler. Kâlallâhu ta’âlâ: ﴿لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا﴾ (الكهف، 107) ve yukâlu. مَا وَجَدْنَا عِنْدَكُمْ نُزُلًا