(a. i.) : 1) uyku. (bkz. : hâb, nüâs, sine). 2) rüya. En-nevm uhuvv-ül-mevt : uyku ölümün kardeşidir. Bevn-en-nevm-ve-l-yakaza : uyku ile uyanıklık arası.

iz. ar. 1. Uyku, hâb. 2. Rüyâ.

اَلنَّوْمُ [en-nevm] (لَوْمٌ [levm] vezninde) ve اَلنِّيَامُ [en-niyâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Imızganmak yâhûd uyumak ma’nâsınadır; yukâlu: نَامَ الرَّجُلُ يَنَامُ نَوْمًا وَنِيَامًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَعَسَ أَوْ رَقَدَ Ve kızın baldırı etli ve dolgun olmakla halhâl çıkırdamaz olmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَ الْخَلْخَالُ إِذَا انْقَطَعَ صَوْتُهُ مِنِ امْتِلَاءِ السَّاقِ Ve pazar kâsid olmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَتِ السُّوقُ إِذَا كَسَدَتْ Ve yel dinmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَتِ الرِّيحُ إِذَا سَكَنَتْ Ve âteş sönmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَتِ النَّارُ إِذَا هَمَدَتْ Ve deryâ limanlamak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَ الْبَحْرُ إِذَا هَدَأَ Ve sevb eskimek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَ الثَّوْبُ إِذَا أَخْلَقَ Ve bir adam dergâh-ı Hakk’a tevâzu’ ve ibtihâl ve meskenet 'arz eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَ الرَّجُلُ إِذَا تَوَاضَعَ لِلَّهِ Ve hayvân ölmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَامَتِ الشَّاةُ إِذَا مَاتَتْ Ve إِلَى harfiyle bir nesneye yâhûd bir kimseye sükûn ve ârâmiş ve üns ve itmînân bulmak ma’nâsına müsta’meldir ki bütün bütün ona nefsi yatıp râm olmak ve onunla avunup kalmaktan 'ibârettir; yukâlu: نَامَ إِلَيْهِ إِذَا سَكَنَ وَاطْمَأَنَّ

s. Sleep, slumber.

a. pl. of نائم, q. v.

vn. & s. 1. A sleeping, slumbering; sleep. 2. A going to sleep.

اَلنَّوْمُ [en-nevm] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Uyku ve uyuklamak; yukâlu: نَامَ يَنَامُ نَوْمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve bâzâr kesâd üzere olmağa dahi derler; tekûlu: نَامَتِ السُّوقُ Ve bez eskimeğe de derler; yukâlu: نَامَ الثَّوْبُ إِذَا أَخْلَقَ